www.powstaniewlkp.fora.pl

Zdzisław

SZKOŁA PODSTAWOWA IM.GEN STANISŁAWA TACZAKA – WĄSOWO,
UL.LIPOWA51.....64.316........KUŚLIN..........spwasowo@o2.pl
Stanisław Taczak (1874 – 1960) – generał brygady WP, dowódca powstania wielkopolskiego. Urodził się 8 kwietnia 1874 w Mieszkowie koło Jarocina. Jego rodzicami byli Andrzej – właściciel restauracji oraz Balbina z Waracieckich. Jego młodszym bratem był działacz społeczny – Teodor Taczak. W 1893 zdał maturę w Królewskim Gimnazjum w Ostrowie Wielkopolskim, gdzie należał do Towarzystwa Tomasza Zana, po czym rozpoczął studia na Akademii Górniczej we Freibergu, które ukończył w 1897 uzyskując tytuł inżyniera. Następnie pracował w zawodzie w kopalniach Westfalii działając cały czas w polskich organizacjach patriotycznych. W 1898 został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej w armii niemieckiej, zaś w 1899 został przeniesiony do rezerwy. W 1903 roku ożenił się z Ewą Wichman z którą miał córkę Aleksandrę i syna Stanisława. Rok później, w 1904 otrzymał promocję na podporucznika rezerwy, w 1913 na porucznika, a w 1915 na kapitana.
W momencie wybuchu I wojny światowej został powołany do czynnej służby. W 1917, na własną prośbę, przydzielono go do 6 pułku piechoty Legionów Polskich, który stacjonował w Dęblinie. Pełnił tam funkcję dowódcy batalionu. W 1918 roku opuścił armię niemiecką i wstąpił do powstającego Wojska Polskiego. W tym okresie zajmował się organizacją sztabu generalnego. W dniu 27 grudnia 1918, w związku z wybuchem powstania wielkopolskiego przybył do Poznania, gdzie mianowano go tymczasowym naczelnym dowódcą promując go jednocześnie na stopień majora. Jego największym zadaniem było zintegrowanie żywiołowo powstających oddziałów w jedną armię. Stworzył Sztab Generalny Armii Wielkopolskiej, oraz sformował dziewięć wielkopolskich Okręgów Wojskowych. W dniu 16 stycznia 1919 roku, z przyczyn personalnych (zbyt niski stopień) i politycznych (dopuszczał do organizacji rad żołnierskich), przekazał dowództwo gen. Józefowi Dowborowi-Muśnickiemu samemu obejmując stanowisko drugiego kwatermistrza Okręgu Generalnego, a następnie zastępcy szefa sztabu. W dniu 2 lipca 1919 objął dowództwo 11 pułku strzelców wielkopolskich (po włączeniu Armii Wielkopolskiej w struktury WP, przemianowanego na 69 pułk piechoty), który stacjonował na froncie w pobliżu Rawicza. W lutym 1920 otrzymał awans na podpułkownika i został powołany do Ministerstwa Spraw Wojskowych, gdzie został przewodniczącym komisji weryfikującej oficerów WP, służących wcześniej w armii niemieckiej. Następnie powrócił na stanowisku dowódcy 69 pułku piechoty. 23 maja 1920, już jako pułkownik objął dowodzenie nad 34 brygadą piechoty, a następnie 17 dywizją piechoty. 1 lipca 1923 awansowano go na stopień generała brygady. W 1928 roku został dowódcą Okręgu Korpusu II z siedzibą w Lublinie.Gdy 28 lutego 1930 został przeniesiony w stan spoczynku powrócił do Poznania, gdzie został prezesem Związku Weteranów Powstań Narodowych oraz przewodniczącym Okręgu Zarządu Straży Pożarnych i Towarzystwa dla Badań nad Historią Powstania Wielkopolskiego.Po wybuchu II wojny światowej zgłosił się 1 września 1939 do Armii Poznań z żołnierzami której dostał się do niewoli. Przebywał w kolejnych oflagach: Prenzlau, Cloditz, Johanisbrunn i VII A Murnau, gdzie 29 kwietnia 1945 został uwolniony. Przyjęto go wówczas w szeregi Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie a następnie wysłano na kurację do Nicei. Po jej zakończeniu, w 1946 roku, powrócił do kraju. Zmarł 2 marca 1960 w Malborku, gdzie go pochowano. Prochy generała przeniesiono do Poznania .

,,Hymn szkoły’’

1. Każdy służy swej ojczyźnie tak, jak umie.
Dla niej talent i zdolności, dla niej my.
Polskę kocha ten, kto pilnie wciąż pracuje.
A gdy trzeba będzie nie odmówi krwi.

Ref.
Dziś my młodzi swą nauką ją uczcimy.
W darze Polsce bukiet piątek każdy da.
Dla niej serca biją, dla niej nasze siły.
Poświęcimy co kto najlepszego ma.

2. Wzorem męstwa dla nas jest gen Taczak.
On do boju pierwszy wiódł powstańczy lud.
I nie szczędził trudu dla ojczyzny swojej.
O jej wolność walczył z wszystkich swych sił.

Ref.
Dziś my młodzi swą nauką ją uczcimy itp...